Week 4 – de maand van de primeurtjes

Wat is het een heerlijk gevoel als je doet waar je blij van wordt. En als vrienden je spontaan meenemen naar een koffiedate of een bioscoopavondje. En als je eindelijk de hulp krijgt die je nodig had. En gezien wordt door specialisten. En geen stress ervaart, of elk geval… minimaal. En als je dan ook nog eens energie overhoudt om in je vrije tijd creatieve hobby’s op te pakken, dan heb je het goed voor mekaar. Voldoening, vreugde en vrede. Is dát ff lekker zeg. 

Primeurtjes

Sinds ik 33 ben geworden is er toch iets veranderd. Zonder dat ik daar heel bewust mee bezig ben geweest. Ik dacht, waar ga ik het deze week over hebben? En toen realiseerde ik me: het is een week -of eigenlijk al een paar weken- vol primeurtjes. Dingen die ik voor het eerst doe. Het begon natuurlijk al met het niet vieren van m’n verjaardag, primeurtje 1. Daardoor heb ik een bizarre zonsondergang kunnen zien in Kijkduin. Echt alsof God even kwam koekeloeren hoe het ervoor stond. Het was bizar mooi:

Primeurtje 2: Dan komen we aan bij de fysio. We zijn intensief aan het trainen. Althans, we doen fanatiek aan bejaardenfitness… Het gaat echt nergens over wat ik doe vergeleken met vroeger, máár: ik beweeg weer! En dat is een feestje 🙂 Daarbij ontmoet ik allemaal vriendelijke, grijze koppen in het revalidatiecenter. Als we op de fiets zitten kletsen we over het aftakelen van het lichaam. Hoe koud het is en of honden geen jas aan moeten. Dat het parkeren zo duur wordt en dat bewegen zo fijn is. En als we naast elkaar oefeningen doen, en zo’n grijze kop me ziet strugglen, roept ie: “Kom op meid! We doen nog een rondje! Je kan het!” Ja, het is fijn hier! Ik voel me hier dus best wel thuis momenteel M’n fysio zei al: “Als je hier eenmaal binnen bent, kom je nooit meer weg. Iedereen blijft een beetje plakken .” Nou, ik geloof het meteen. Een 10+ voor de mensen en de sfeer bij Monné Zorg & Beweging! Hallelujah!

Primeurtje 3: Ook ben ik voor het allereerst naar een manueel therapeut geweest om mijn gewrichten los te kraken en verkrampte spieren los te masseren. Wat een verschil. Dat was hard nodig na dat vele liggen. Bleek het ook nog eens een oude bekende te zijn! Lieve Julie, dankjewel voor de verlichting. We kunnen weer even vooruit. Alle beetjes helpen.

Primeurtje 4: Daarnaast ben ik ook bij de ergotherapeut geweest (wederom binnen Monné) om een schema bij te houden van alle activiteiten die ik op een dag doe. Ja, ik heb het er maar druk mee, en dat voelt eigenlijk best wel goed   Let’s pak that shit aan! Ook een topvrouw dit. Ik voel me écht gezien en geholpen door deze mensen. Eindelijk….!! (note to self: vraag eens vaker -en eerder- om hulp, want het valt best mee om het te ontvangen )

Primeurtje 5: Ook ben ik gestart met grotendeels leven op groente en ei(witten), en dat bevalt echt MEGA goed. Ongelooflijk wat het doet met je lijf, in positieve zin. En ja, het is heel, heel erg wennen in het begin. Maar mijn maag, darmen, hersenen en energielevel zijn echt 180 graden in de goede richting gedraaid. Met een soort 80/20 regel moet ik dit wel volhouden denk ik. Van het weekend heb ik nog een pizza besteld, en serieus, zonder grappen… ik was ZIEK ervan! Ik had echt het gevoel alsof ik een autoband op had. Het duurde dan ook 16 uur voordat het enigszins verteerd was. Heel bizar. 

Primeurtje 6: Dan heb ik inmiddels bijna alle Disney films gezien die ik wilde zien. Jaaa hij gaat lekker! Aftikken die handel! En maar janken… haha echt bizar. Het zijn zulke heftige verhalen Ik snap niet dat kinderen daarnaar kijken hoor. Alhoewel, het zijn ook geweldige levenslessen die sommige mensen in deze tijd goed kunnen gebruiken. Mijn favoriet so far? Pffff… Lion King? Anastasia? Ja, een beetje die twee denk ik. Anyway, het gaat goed met de bucketlist voor 2024! 

Primeurtje 7: Ik ben dus begonnen met anders te koken voor mezelf, want dit is helemaal nieuw voor mij, dat hele koolhydraadloos eten. Maar ik schrik er gewoon van hoe goed het gaat  Het is een combinatie van recepten volgen en mijn eigen schwung eraan geven. Net als vroeger vind ik het ineens weer leuk om te doen! Ik kijk er zelfs naar uit om met -2 en een gure wind in de nek naar de markt te gaan. En daar een dikke vette boodschappentas vol groentes binnen te halen in de bibberende kou. Nou, toppie toch? Al die gelukshormoontjes. En steeds weer voldaan aan tafel. Prima zo! 

Zie hieronder één van mijn creaties: golden thai curry soup with chicken, veggies and roasted chicken skin. Heeeeeeel lekker! Het recept vind je hier (de noodles heb ik eruit gelaten).

Primeurtje 8: Dan moeten we het nog over de hobby’s hebben: schilderen. Ik heb voor mijn verjaardag van mijn lieve zusjes en aanhang een ezel, acrylpakket en canvasdoeken gekregen. En ja hoor, het eerste schilderij is een feit. Ik moet natuurlijk ergens heen met al die emoties en gevoelens, dus dat heb ik eens flink op het doek gemieterd. Nou, dat is niet waar. Ik heb het netjes geschilderd. Je zal wel denken, het ziet er niet uit, en wat is dit voor een kinderlijk gebeuren, maar dat boeit me niet. Het resultaat en wat het betekent? Dat zie je onderaan de column. 

Primeurtje 9: We hebben ook weer voor het eerst sinds een heeele lange tijd een yogales gevolgd. Dat mocht niet van de fysio -en later snapte ik waarom- maar ik kon het niet laten Sorry… die eigenwijsheid krijg ik er echt niet uit. Ik wil ZO graag -een deel- van mijn leven terug. Hoe het was? Nou, het was ZO druk dat ik ongeveer in 8 aura’s tegelijk zat. Hélemaal vooraan bij de lerares, op tien centimeter afstand ongeveer. Echt relaxed was het dit keer dus niet nee, haha. Al helemaal niet als je overgevoelig bent voor prikkels Meine gute. Mijn brein ging kapot. En die spieeeeren. Verzuren tot de max. Maar goed. Bewegen… sporten…. ik hoop dat iedereen het net zo gaat waarderen als ik. Dat is echt een feestje als je het (pijnloos) kan! En in die mooie locatie van Studio Flow, in het oude klooster, even helemaal weg van de wereld. Ja hoor! Ik moet gewoon zorgen dat ik een rustige les pak. Of vanuit huis meedoe. Want ja, daarna kreeg ik enorme hersenmist, hoofdpijn en duizeligheid. Maar we houden het positief deze week! Hier leren we weer van.

Last but not least, primeurtje 10: We hebben EINDELIJK de eerste activiteit van The Explore Clubb online gegooid: The Filmclubb! Echt, de mensen die mij kennen weten hoelang ik al 1001 ideeën hierover in mijn hoofd heb. En vijf jaar geleden had ik de domeinnaam al aangevraagd, maar he, goede wijn moet lang rijpen 😉 Ooit zei een astroloog tegen mij toen ik een reading in Bali deed: “Jij gaat nog een keer een ander bedrijf opzetten. Maar dat kan best wel eens 10 jaar duren voordat het helemaal staat.” Nou meid, als het zo doorgaat, dan kom ik wel aan die tien jaar ja, haha! Wil je hier trouwens meer over weten? Morgen is de eerste editie al! Ik zet het binnenkort op deze website, maar je kan al even spieken bij deze Instagram post en deze uitleg. Voel je van harte welkom! Ik reken (nog) geen extra kosten buiten het kaartje, dus ga gezellig een keer mee!

My holy temple

Voor de mensen die zich afvragen: “Moet je ook geen geld verdienen? En rustig aan doen?” Ja, dat klopt. Geld verdienen we ook nog. Ik werk een paar uur per dag, in werkblokken. En ik moet zeggen: dat bevalt goed! En omdat ik zo geïsoleerd leef kan ik het qua energie ook aan. Ik vind het zelfs weer leuk en het geeft me toch het gevoel dat ik enigszins meedraai met de maatschappij. 

Oja, en ik MOEST de afgelopen weken elke ochtend om 06:45 opstaan vanwege het feit dat er allemaal bouwmensen om stipt 07:30 uur voor de deur stonden. Nou, ik kan je vertellen… dat is jaaaaren geleden dat ik dat heb gedaan haha. Of ik een ochtendmens ben? Nu wel ineens Het ritme zit er eigenlijk best wel goed in. Waarschijnlijk niet voor lang, dus ik maak er nu nog ff gebruik van haha. En ik kan vaker op een dag rust nemen als de dag langer duurt. Primeurtje 11? 😉

Nou goed, verder rust ik veel tussendoor. Ik heb wel moeite met dat sociale aspecten me zoveel kosten. Het liefst ga ik er weer veel op uit, maar dat kan gewoon niet. Ik heb eigenlijk vooral last van een verstoorde prikkelverwerking. Als ik ergens langer dan 1-1,5 uur (mee bezig) ben, krijg ik enorme koppijn en klachten. Ik ben dus echt ontiegelijk veel thuis, maar ik begin het ook wel fijn te vinden Ik kom er ineens achter wat voor een heerlijk huisje ik eigenlijk heb! Ja, haha. Dat is me inderdaad de afgelopen jaren nog niet zo opgevallen. Komt waarschijnlijk omdat ik vooral weg was, al dan niet in het buitenland of buitenshuis. En nu kan ik eens echt genieten van de mooie meubels, mijn uber fijne TV (ik kijk zelfs TV programma’s… echt, WHO AM I!?) en andere fijne dingetjes Ik zie wel een beetje op tegen het zomerseizoen, als iedereen weer veel leuke dingen gaat doen met elkaar, maar goed. Niet op de zaken vooruit lopen. Mijn tempel is in elk geval heilig aan het worden. En mijn gezondheid ook 🙂 Toch de prioriteiten omgedraaid lijkt het wel

Dit keer geen filosofische levenslessen dus, of nou ja, één hele grote eigenlijk: hoe klein of groot je wereld ook is, zorg ervoor dat het gevuld is met de juiste mensen, de juiste activiteiten en vrede met jezelf. Dat maakt de kwaliteit van leven ZO veel beter. Ook al betekent dat dat je een andere leefstijl moet aannemen. Echte vrienden blijven toch wel vrienden. En er komen ook weer nieuwe vrienden op je nieuwe pad. De rest volgt vanzelf weer ♥️

“The paradoxial & paralyzed Soul”

“The paradoxical & paralyzed Soul” : in het midden mijn ware ik, verstopt in een zwart, rond doosje. Het vecht elke dag een innerlijke strijd tegen de covid (links) en voor haar dromen (rechts). Daaronder zie je een vuur dat als kracht staat voor het bereiken van beiden. Links zie je de bloedstolsel en zwarte smurrie; de duivel covid. De groene spikkels zijn de covid eiwitten die aan mijn bloedbaan en hersenpan plakken. De paarse sliert is mijn spirit die hier helemaal hondsdol van wordt, en niet meer in staat is om verbinding te maken met de omgeving. En het donkerrode is mijn eigen bloed want ik sneed mezelf per ongeluk, en dacht; misschien is dit een leuke toevoeging voor het schilderij(?). Rechts zie je de kalmte die ik ervaar als ik in Portugal ben of aan al die mooie herinneringen denk. De gekleurde zonsondergangen, het heldere water, de schone stranden en de groene natuur. Ook zie je hier de paarse lijn die rechtstreeks verbonden staat met het het grotere geheel, zonder kronkels. En daaronder een gele lijn die in verbinding staat met mijn diepste gevoelens en verlangens. Oja, en de enige spikkel die je hier vindt, is één van de vele prachtige zeesterren. Ik hoop er ooit weer een te kunnen zien.

Dat was hem weer 🙂 Ik wens jullie allemaal een fijne dag toe en pak die hobby’s en ideeën aan! Het is echt een cadeautje voor je brein om eindelijk eens uit je hoofd te komen en actie te ondernemen. Hoe klein die actie ook is. Wil je hier eens over sparren? Ik help je graag op weg. Gewoon even appen  

Heel veel liefs en een dikke xxx van mij